秋怀十五首

秋怀十五首原文：

东雒山人羽为衣，腰悬宝剑光陆离。超然乘天㳺，旷荡八极随飙驰。俯视嵩高三十六，一一秀出紫金翠羽之华芝。中有少室八百六十丈，颠倒元气涵晨霏。毵毵绿毛仙，濯足清泠渊。见人不肯折腰拜，手掷绿黍散作天花旋。天花旋，舞连娟，玉女从东来，头戴云翘足跰
半岩风且急，冲雨下山难。醉后还骑马，狂来不正冠。阴阴南国暝，淰淰暮秋寒。预想茅檐际，迎门稚子欢。
忆昨天南独倚楼，德星烱烱夜悠悠。贾生名重醇儒列，韩愈才高博士流。老去囊中无长物，由来皮里有春秋。他年禁直皇居近，天禄书多待校雠。
万竿美竹修修翠，爱此朝朝坐竹中。困酒实应惭阮老，挥弦聊窃此嵇公。
一雨五日馀，南州三伏凉。唤客近方沼，笑谭引杯长。相将复登楼，月色在屋梁。念我怀百忧，忽忽发变苍。及此少自舒，觞咏未可忘。孤光凛下照，景妙无留藏。沙边数白鹭，欲下仍翔徉。群动亦自得，如我四体康。平生子游子，虚白生吉祥。官舍并楼居，登临筋力强。未可效王粲，居然思故乡。
一昨游京华，坏裓变尘土。思归念云山，夜梦亦成趣。故人骤登庸，时时宿西府。如鸟得所栖，倦适忘飞去。从中奇祸作，失声惊破釜。三年王海南，放意吐佳句。归来骇丛林，冠巾呵佛祖。突兀刺世眼，所至遭背数。夫子独凛然，高谊照寰宇。哀怜欲收拾，奋髯排众怒。岂惟子义世，独有孔文举。此恩无陈鲜，岁月有今古。朅来湘楚游，坐阅六寒暑。今年中秋夕，水宿青蘋渚。谁持一纸书，剥啄叩蓬户。呼灯得款识，扶床喜而舞。开书有新诗，喜事遽如许。丽如春湖晓，月映蔷薇露。笔力回春工，彷佛失风度。湘江三百里，款段沿江路。岳色满征鞍，疾驱那敢顾。朝来真见之，了非梦时遇。堂堂千人英，要是干国具。龙蛇吁莫测，涔蹄聊蹇寓。道固有晦显，会看跨云雨。天下张荆州，四海陈合浦。当时寂寞滨，皆获陪杖屦。今又从公游，楚山更佳处。诗成倚峿台，天风吹笑语。

秋怀十五首拼音解读：

dōng luò shān rén yǔ wéi yī ，yāo xuán bǎo jiàn guāng lù lí 。chāo rán chéng tiān 㳺，kuàng dàng bā jí suí biāo chí 。fǔ shì sōng gāo sān shí liù ，yī yī xiù chū zǐ jīn cuì yǔ zhī huá zhī 。zhōng yǒu shǎo shì bā bǎi liù shí zhàng ，diān dǎo yuán qì hán chén fēi 。sān sān lǜ máo xiān ，zhuó zú qīng líng yuān 。jiàn rén bú kěn shé yāo bài ，shǒu zhì lǜ shǔ sàn zuò tiān huā xuán 。tiān huā xuán ，wǔ lián juān ，yù nǚ cóng dōng lái ，tóu dài yún qiào zú bèng
bàn yán fēng qiě jí ，chōng yǔ xià shān nán 。zuì hòu hái qí mǎ ，kuáng lái bú zhèng guàn 。yīn yīn nán guó míng ，niǎn niǎn mù qiū hán 。yù xiǎng máo yán jì ，yíng mén zhì zǐ huān 。
yì zuó tiān nán dú yǐ lóu ，dé xīng jiǒng jiǒng yè yōu yōu 。jiǎ shēng míng zhòng chún rú liè ，hán yù cái gāo bó shì liú 。lǎo qù náng zhōng wú zhǎng wù ，yóu lái pí lǐ yǒu chūn qiū 。tā nián jìn zhí huáng jū jìn ，tiān lù shū duō dài xiào chóu 。
wàn gān měi zhú xiū xiū cuì ，ài cǐ cháo cháo zuò zhú zhōng 。kùn jiǔ shí yīng cán ruǎn lǎo ，huī xián liáo qiè cǐ jī gōng 。
yī yǔ wǔ rì yú ，nán zhōu sān fú liáng 。huàn kè jìn fāng zhǎo ，xiào tán yǐn bēi zhǎng 。xiàng jiāng fù dēng lóu ，yuè sè zài wū liáng 。niàn wǒ huái bǎi yōu ，hū hū fā biàn cāng 。jí cǐ shǎo zì shū ，shāng yǒng wèi kě wàng 。gū guāng lǐn xià zhào ，jǐng miào wú liú cáng 。shā biān shù bái lù ，yù xià réng xiáng yáng 。qún dòng yì zì dé ，rú wǒ sì tǐ kāng 。píng shēng zǐ yóu zǐ ，xū bái shēng jí xiáng 。guān shě bìng lóu jū ，dēng lín jīn lì qiáng 。wèi kě xiào wáng càn ，jū rán sī gù xiāng 。
yī zuó yóu jīng huá ，huài gé biàn chén tǔ 。sī guī niàn yún shān ，yè mèng yì chéng qù 。gù rén zhòu dēng yōng ，shí shí xiǔ xī fǔ 。rú niǎo dé suǒ qī ，juàn shì wàng fēi qù 。cóng zhōng qí huò zuò ，shī shēng jīng pò fǔ 。sān nián wáng hǎi nán ，fàng yì tǔ jiā jù 。guī lái hài cóng lín ，guàn jīn hē fó zǔ 。tū wū cì shì yǎn ，suǒ zhì zāo bèi shù 。fū zǐ dú lǐn rán ，gāo yì zhào huán yǔ 。āi lián yù shōu shí ，fèn rán pái zhòng nù 。qǐ wéi zǐ yì shì ，dú yǒu kǒng wén jǔ 。cǐ ēn wú chén xiān ，suì yuè yǒu jīn gǔ 。qiè lái xiāng chǔ yóu ，zuò yuè liù hán shǔ 。jīn nián zhōng qiū xī ，shuǐ xiǔ qīng pín zhǔ 。shuí chí yī zhǐ shū ，bāo zhuó kòu péng hù 。hū dēng dé kuǎn shí ，fú chuáng xǐ ér wǔ 。kāi shū yǒu xīn shī ，xǐ shì jù rú xǔ 。lì rú chūn hú xiǎo ，yuè yìng qiáng wēi lù 。bǐ lì huí chūn gōng ，páng fó shī fēng dù 。xiāng jiāng sān bǎi lǐ ，kuǎn duàn yán jiāng lù 。yuè sè mǎn zhēng ān ，jí qū nà gǎn gù 。cháo lái zhēn jiàn zhī ，le fēi mèng shí yù 。táng táng qiān rén yīng ，yào shì gàn guó jù 。lóng shé yù mò cè ，cén tí liáo jiǎn yù 。dào gù yǒu huì xiǎn ，huì kàn kuà yún yǔ 。tiān xià zhāng jīng zhōu ，sì hǎi chén hé pǔ 。dāng shí jì mò bīn ，jiē huò péi zhàng jù 。jīn yòu cóng gōng yóu ，chǔ shān gèng jiā chù 。shī chéng yǐ yǔ tái ，tiān fēng chuī xiào yǔ 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①凤凰台：在金陵凤凰山上。江：长江。
②蕲：祈求。肱：上臂,手臂由肘到肩的部分，古代有三折肱而为良医的说法。

相关赏析

下片前三句“山泼黛，水挼蓝，翠相搀”连贯而下，以浓重的色彩，绘出了江南山水的春容。“泼”字，“挼”字用得很有魄力，非崇尚纤巧者所能办。
欧阳修名句“平芜尽处是春山，行人更在春山外”，颇为人称道，此词结尾句式与之有异曲同工之妙。

作者介绍

裴澄 裴澄，闻喜人。德宗朝登第，官至苏州刺史。